travel

Ouranoupoli/Ουρανούπολη

The Byzantine Tower at the beach. was built by Emperor Andronikos II Palaiologos during the 13th century, who placed it under the jurisdiction of Vatopedi Monastery.

The Virgin Mary & St. Nicholas Church

The village of Ouranopolis (sky city), is located in the Chalkidiki peninsula in central Macedonia. It is 120 km away from the airport of Thessaloniki. It is a very long drive from Athens-over 8 hours. But, it is not very tiring, as it is a straight ride to the north there are no winding, and dizzying mountain roads.

Ouranoupolis is the gate to Mt. Athos (the monastic holy mountain), it is the last stop before entering Mt. Athos. Only males are allowed to enter Mt. Athos, but, they have to first obtain a ‘diamonitirion‘ from the Mount Athos Pilgrims’ Bureau. So, even if one is a male, it is not that easy to just enter the area.

It is a beautiful town with some nice beaches. I arrived with a group of ladies from a local church. They had a lot of complaints about not being able to visit the monasteries due their gender. To appease them, the priest told them that there are cruises that allow women to see the monasteries from a distance. And this is why we all ventured up north.

To be continued…

Το χωριό Ουρανούπολη βρίσκεται στη χερσόνησο της Χαλκιδικής. Απέχει 120 χλμ από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Είναι πολύ μακριά με το αυτοκίνητο από την Αθήνα – πάνω από 8 ώρες. Αλλά, δεν είναι πολύ κουραστικό, καθώς είναι μια ευθεία βόλτα προς τα βόρεια, δεν υπάρχουν δρόμοι με στροφές και ιλιγγιώδεις ορεινούς δρόμους.

Η Ουρανούπολη είναι η πύλη προς το Άγιο Όρος (το μοναστικό ιερό όρος), είναι η τελευταία στάση πριν την είσοδο στο Άγιο Όρος. Μόνο άνδρες επιτρέπεται η είσοδος στο Άγιο Όρος, αλλά πρέπει πρώτα να προμηθευτούν «διαμονητήριο» από το Γραφείο Προσκυνητών του Αγίου Όρους. Έτσι, ακόμα κι αν ένα άτομο είναι αρσενικό, δεν είναι τόσο εύκολο να μπει απλά στην περιοχή.

Είναι μια όμορφη πόλη με μερικές ωραίες παραλίες. Έφτασα με μια ομάδα γυναικών από μια τοπική εκκλησία. Είχαν πολλά παράπονα που δεν μπορούσαν να επισκεφθούν τα μοναστήρια λόγω του φύλου τους. Για να τους κατευνάσει ο ιερέας τους είπε ότι υπάρχουν κρουαζιέρες που επιτρέπουν στις γυναίκες να δουν τα μοναστήρια από απόσταση. Και αυτός είναι ο λόγος που όλοι αποτολμήσαμε να πάμε βόρεια.

Συνεχίζεται…

Meteora Pt2

The bridge to the entrance of the monastery of St. Stephan

Holy Meteora is a protected archaeological site and is enlisted in the European network Natura 2000 for its wild birds.

In 1988, the Meteora monasteries were included in the UNESCO World Heritage List. Its entrance was due to its uniqueness, and its invaluable natural, architectural, religious, and a cultural treasure.

Out of the 25 monasteries constructed there during the Byzantine times, only 6 are still operating and are open to the public. There are monks and nuns that reside in the monasteries.

The first monks in the area were cave-dwelling ascetics and they began to come here as early as the 11th century. The peaks of the steep, God-created rocks, became a heavenly invitation for high ascetic spritual and divine ascent.

I visited the St Stephen monastery which was inhabited by monks in the late 12th century. The monastery is located at the southern edge of Meteora and offers spectacular views of the town of Kalambaka below. There is a small stone bridge that connects the modern street to the monastery. Right and left of the entrance are developed cells of the monastery. In the eastern part of the yard is the hestia, a small square domed building, the stables and other auxiliary rooms of the monastery.

Το 1988, τα μοναστήρια των Μετεώρων συμπεριλήφθηκαν στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η είσοδός του οφειλόταν στη μοναδικότητά του και στον ανεκτίμητο φυσικό, αρχιτεκτονικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό θησαυρό του.

Τα Ιερά Μετέωρα είναι ένας προστατευόμενος αρχαιολογικός χώρος και είναι εγγεγραμμένος στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 για τα άγρια πτηνά του.

Οι πρώτοι μοναχοί στην περιοχή ήταν ασκητές σπηλαίων και άρχισαν να έρχονται εδώ ήδη από τον 11ο αιώνα. Οι κορυφές των απόκρημνων, θεόπλαστων βράχων, έγιναν ουράνιο προσκλητήριο για υψηλή ασκητική πνευματική και θεϊκή ανάβαση.

Επισκέφτηκα το μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου που κατοικήθηκε από μοναχούς στα τέλη του 12ου αιώνα. Το μοναστήρι βρίσκεται στο νότιο άκρο των Μετεώρων και προσφέρει εκπληκτική θέα στην πόλη της Καλαμπάκας από κάτω. Υπάρχει ένα μικρό πέτρινο γεφύρι που συνδέει τον σύγχρονο δρόμο με το μοναστήρι. Δεξιά και αριστερά της εισόδου αναπτύσσονται κελιά της μονής. Στο ανατολικό τμήμα της αυλής βρίσκεται η χέστια, ένα μικρό τετράγωνο θολωτό κτίσμα, οι στάβλοι και άλλοι βοηθητικοί χώροι της μονής.

ΠΥΛΗ/PYLI

Pyli is a beautiful, enchanting town 18 km from the city of Trikala in Thessaly. It is located at the foot of the Koziakas and Itamos mountains. An opening is formed between them, a natural gate, passage from the Thessalian plain to South Pindos. The town has taken its name from here as ‘Pyli’ (Pee-lee) means ‘gate’.

The bridge in the photographs is called ‘the bridge of Aghios (Saint) Vissarios’. It is the oldest bridge in the town of Pyli. The single-arched bridge was built in 1514, and is a a symbol of the town.

There is a nice cafe here and many tourist infrastructures such as hotels and restaurants and souvenir shops. The local inhabitants work in the agriculture, animal husbandry and tourism sectors.

It is a nice place to stop on the way to the moutain village of Elati and the ski town of Pertouli, where I will be positing about next.

Η Πύλη είναι μια όμορφη, μαγευτική κωμόπολη 18 χλμ. από την πόλη των Τρικάλων της Θεσσαλίας. Βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Κόζιακας και Ίταμου. Ανάμεσά τους σχηματίζεται ένα άνοιγμα, μια φυσική πύλη, πέρασμα από τον θεσσαλικό κάμπο προς τη Νότια Πίνδο. Η πόλη πήρε το όνομά της από εδώ.

Το γεφύρι στις φωτογραφίες ονομάζεται «γεφύρι του Αγίου Βησσαρίου». Είναι το παλαιότερο γεφύρι της πόλης της Πύλης. Το μονότοξο γεφύρι χτίστηκε το 1514 και αποτελεί σύμβολο της πόλης.

Υπάρχει ένα ωραίο καφέ εδώ και πολλές τουριστικές υποδομές όπως ξενοδοχεία και εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ. Οι κάτοικοι της περιοχής εργάζονται στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και του τουρισμού.

Είναι ένα ωραίο μέρος για να σταματήσετε στο δρόμο προς το ορεινό χωριό της Ελάτης και τη χιονοδρομική πόλη του Περτουλίου,

Elati/ Ελάτη

A small market place where wreaths are sold.

Elati is a beautiful, cosmopolitan village built on the southwestern slops of Mt. Kozakias on the easternmost part of the Pindus mountain range. It is built at an altitude of 950m. There are 950 inhabitants.

It is surrounded by dense forest, and the town has some very unique looking tavernas and cafes.

The town one of the most popular mountain resorts in Greece, and I could see why. I really loved this place and would visit again.

Η Ελάτη είναι ένα όμορφο, κοσμοπολίτικο χωριό χτισμένο στις νοτιοδυτικές πλαγιές του όρους Κοζακιάς, στο ανατολικότερο τμήμα της οροσειράς της Πίνδου σε υψόμετρο 950μ. Έχει 950 κατοίκους.

Περιβάλλεται από πυκνό δάσος και η πόλη έχει μερικές ταβέρνες και καφετέριες με μοναδική εμφάνιση.

Η πόλη είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ορεινά θέρετρα στην Ελλάδα, και κατάλαβα γιατί. Μου άρεσε πραγματικά αυτό το μέρος και θα το επισκεφτώ ξανά.

Trikala/Τρικαλα
Rainbow umbrellas decorate the one of the streets.

The statue of Asclepios-The God of medicine in ancient Greek religion and mythology.

The Lithaios River

The beautiful city of Trikala is located in northwestern Thessaly. It was built on the location of ancient Trikki. Trikki, in Greek mythology. is a nymph and the daughter of Pineios, a Thessalian river god.

The Lithaios river runs through the city. The river of ‘Lithi’ means“forgetfulness” in mythology. There are ten bridges that cross the river, the central one made of metal having been constructed by the French in 1886.

There are almost 82, 000 inhabitants. It is a progressive city in comparisson to Athens with its bike paths, and animal shelters. It is well-worth the visit.

Η όμορφη πόλη των Τρικάλων βρίσκεται στη βορειοδυτική Θεσσαλία. Χτίστηκε στη θέση της αρχαίας Τρίκκης. Τρίκκη, στην ελληνική μυθολογία. είναι νύμφη και κόρη του Πηνειού, Θεσσαλικής θεός του ποταμού.

Ο Ληθαίος ποταμός διασχίζει την πόλη. Το ποτάμι του «Λιθιού» σημαίνει «λήθη» στη μυθολογία. Υπάρχουν δέκα γέφυρες που διασχίζουν τον ποταμό, με την κεντρική από μέταλλο να έχει κατασκευαστεί από τους Γάλλους το 1886.

Υπάρχουν σχεδόν 82.000 κάτοικοι. Είναι μια προοδευτική πόλη σε σύγκριση με την Αθήνα με τους ποδηλατόδρομους και τα καταφύγια ζώων. Αξίζει την επίσκεψη.

The Town of Kalavrita/Η πόλη των Καλαβρύτων

A nice ice rink.

World War II artillery.

The town of Kalavrita is a sleepy, mountainous little town in the north of the Peloponnese in Achaea. It has a population of over 1, 829 according to a 2011 census. The cobblestone streets are lined with beautiful shops full of local honey and botanicals. Kalavrita is well-known for its quality feta cheese as well.

Mount Helmos towers above the town and there is a ski resort.

The modern residents are lucky to have a good quality of life. The town is perfect for raising a family. However, the previous in habitants weren’t so fortunate. It is a town that has seen its share of atrocities which I will be discussing in a future post.

Η πόλη των Καλαβρύτων είναι μια νυσταγμένη, ορεινή μικρή πόλη στα βόρεια της Πελοποννήσου στην Αχαΐα. Έχει πληθυσμό πάνω από 1.829 κατοίκους σύμφωνα με απογραφή του 2011. Τα πλακόστρωτα δρομάκια είναι γεμάτα με όμορφα μαγαζιά γεμάτα τοπικό μέλι και βοτανικά. Τα Καλάβρυτα είναι γνωστά και για την ποιοτική φέτα τους.

Το όρος Χελμός δεσπόζει πάνω από την πόλη και υπάρχει ένα χιονοδρομικό κέντρο.

Οι σύγχρονοι κάτοικοι είναι τυχεροί που έχουν καλή ποιότητα ζωής. Η πόλη είναι ιδανική για μια οικογένεια. Ωστόσο, οι προηγούμενοι σε κατοίκους δεν ήταν τόσο τυχεροί. Είναι μια πόλη που έχει δει το μερίδιό της σε φρικαλεότητες, τις οποίες θα συζητήσω σε μελλοντική ανάρτηση.

Kalavrita Cog Ride /Οδοντωτός Καλάβρυτα

Last weekend, I took a trip to Kalavrita, a mountainous town in the North of the Peloponnese. It was my first time in this region and I was excited to check out all of the attractions as Kalavrita has many.

The weather was perfect after many days of thunderstorms. The first stop was the cog railway, also known as Odontotos. The Odontotos dates back to the 19th century. It was 120 years ago when the prime minister of Greece Harilao Trikoupi came up with the idea to construct local railway networks. The construction started in 1889, but it was fraught with many enginneering issues. However, the railway was completed in 1896 and since then the railway has been in use on a daily basis.

The scenery from the train is stunning as it passes by the gorge of Vouraikos. Everyone was in awe of the many beautiful streams and waterfalls. The trees and the strange shapes of their branches as well as all of the plant life.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο έκανα ένα ταξίδι στα Καλάβρυτα, μια ορεινή πόλη στα βόρεια της Πελοποννήσου. Ήταν η πρώτη μου φορά σε αυτήν την περιοχή και ήμουν ενθουσιασμένη που είδα όλα τα αξιοθέατα καθώς τα Καλάβρυτα έχει πολλά.

Ο καιρός ήταν τέλειος μετά από πολλές μέρες καταιγίδων. Πρώτος σταθμός ο σιδηρόδρομος, γνωστός και ως ‘Οδοντωτός’. Ο Οδοντωτός χρονολογείται από τον 19ο αιώνα. Ήταν πριν από 120 χρόνια όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαο Τρικούπη είχε την ιδέα να κατασκευάσει τοπικά σιδηροδρομικά δίκτυα. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1889, αλλά υπήρχαν πολλά μηχανολογικά θέματα. Ωστόσο, ο σιδηρόδρομος ολοκληρώθηκε το 1896 και από τότε ο σιδηρόδρομος χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση.

Το σκηνικό από το τρένο είναι εκπληκτικό καθώς περνάει από το φαράγγι του Βουραϊκού. Όλοι ένιωσαν δέος για τα πολλά όμορφα ρυάκια και τους καταρράκτες. Τα δέντρα και τα περίεργα σχήματα των κλαδιών τους καθώς και όλη η φυτική ζωή.

Corinth Canal/Διώρυγα της Κορίνθου

The Corinth Canal is a popular pitt stop for travellers either on their way to Athens from the Peloponnese or vice versa. I have passed by the canal many times during my short trips to the Peloponnese, and it never ceases to amaze me. It is an increadible feat of engineering that was only an idea in classical times.

There were many attempts by different rulers in antiquity to dig the canal, but they all failed. Then, in the 19th Century the vision was revived and then Greek prime minister Ioannis Kapodistrias hired a French company to begin construction on the canal. However, the French company went bankrupt, and the project was handed over to a Greek company. The canal was completed in 1893 on the 25th of July.

The narrow passage way means that large vessels cannot pass through. The canal closed in the beginning of 2021 due to landslides, and in will re-open in 2023.

Η Διώρυγα της Κορίνθου είναι μια δημοφιλής στάση για τους ταξιδιώτες είτε στο δρόμο τους προς την Αθήνα από την Πελοπόννησο είτε αντίστροφα. Έχω περάσει πολλές φορές από το κανάλι στα σύντομα ταξίδια μου στην Πελοπόννησο και δεν σταματά να με εκπλήσσει. Είναι ένα απίστευτο κατόρθωμα της μηχανικής που ήταν μόνο μια ιδέα στην κλασική εποχή.

Έγιναν πολλές προσπάθειες από διαφορετικούς ηγεμόνες στην αρχαιότητα να σκάψουν το κανάλι, αλλά όλες απέτυχαν. Στη συνέχεια, τον 19ο αιώνα το όραμα αναβίωσε και τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός Ιωάννης Καποδίστριας προσέλαβε μια γαλλική εταιρεία για να ξεκινήσει την κατασκευή του καναλιού. Ωστόσο, η γαλλική εταιρεία χρεοκόπησε, και το έργο παραδόθηκε σε ελληνική εταιρεία. Το κανάλι ολοκληρώθηκε το 1893 στις 25 Ιουλίου.

Η στενή δίοδος σημαίνει ότι δεν μπορούν να περάσουν μεγάλα σκάφη. Το κανάλι έκλεισε στις αρχές του 2021 λόγω κατολισθήσεων και θα ανοίξει ξανά το 2023.